เด็ก ๆ
น่ารักเสมอไว้ว่าจะเชื้อชาติใดหรือยากดีมีจนเพียงไร ผมได้ไปเดินเขานอกเมืองเลห์ ที่พักแต่ละคืนเป็นโฮมสเตย์ในหมู่บ้าน
ที่โฮมสเตย์แห่งหนึ่งมีเด็กชายตัวน้อยเป็นลูกคนเล็กของบ้าน ช่วงกลางวันที่พี่ ๆ
ไปโรงเรียน เด็กน้อยอยู่บ้านกับแม่และปู่ย่า แต่ในช่วงเย็นพอพี่สาวพี่ชายและเด็ก ๆ
ข้างบ้านกลับจากโรงเรียน เด็กชายก็ไปเล่นกับเขาอย่างสนุกสนาน เท่าที่สังเกตดู
ชาวลาดักเลี้ยงลูกแบบธรรมชาติมาก เด็กชายตัวน้อยเล่นคลุกฝุ่นได้อย่างไม่กลัวเปื้อน
แม้ผู้คนในเขตลาดักจะไม่อาบน้ำทุกวันอย่างคนไทย
และเด็กเดินถือมีดทำครัวอยู่ในบ้านโดยพ่อแม่ไม่ได้ว่าอะไร
นับเป็นเรื่องน่าหวาดเสียวในสายตาคนนอกอย่างเรา แต่เชื่อได้อย่างหนึ่งว่าเด็ก ๆ
ชาวลาดักจะเกิดมาท่ามกลางธรรมชาติที่บริสุทธิ์ และถูกเติมแต่งจากสังคมแบบวัตถุนิยมน้อยมากถึงน้อยที่สุด
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น