20 มิถุนายน 2559

หนังสือเล่มที่สาม "ข้ามทะเลแดง...สีน้ำเงิน"




ในที่สุดก็ได้ตั้งชื่อหนังสือของตัวเองในเล่มที่สาม "ข้ามทะเลแดง...สีน้ำเงิน" เรื่องราวการเดินทางในอียิปต์และจอร์แดน

แผ่นดินอียิปต์และจอร์แดนห่างกันเพียงทะเลแดงคั่น นั่งเรือข้ามแค่ 2-3 ชั่วโมง ทะเลแดงจึงถูกนำมาเป็นชื่อหนังสือเพื่อเชื่อมโยงดินแดนทั้งสองเข้าด้วยกัน  ทะเลแดงได้ชื่อจากสีของแบคทีเรียชนิดหนึ่งบริเวณผิวน้ำ ไม่ใช่สีของน้ำทะเล ทะเลแดงจึงมีสีน้ำเงินเช่นเดียวกับสีของทะเลอื่น ๆ

ครั้งแรกที่เห็นรูปปก แปลกใจเหมือนกันว่าเป็นรูปนี้ที่ไม่ได้โดดเด่นสะดุดตานักได้ขึ้นปก  ซึ่งเป็นรูปเจ้าหน้าที่ของวิหารแห่งหนึ่งในอียิปต์ แต่พอนำมาตัดภาพและตกแต่งแล้ว ดูขลัง แปลกตา และลึกลับ เช่นเดียวกับเสน่ห์ของดินแดนแถบนี้



คำนำจากหนังสือ

พระอาทิตย์ขึ้นอยู่ทุกเช้า ลาจากไปในทุกเย็นย่ำ และแม่น้ำไนล์ไหลหลากท่วมท้นในทุกปี ทำให้เกิดความเชื่อในวัฏจักรแห่งชีวิต ชีวิตหลังความตายและการฟื้นคืนชีพ สิ่งนี้เองที่ทำให้อารยธรรมอียิปต์โบราณที่ยิ่งใหญ่ก่อเกิดขึ้น

          นิทราเนิ่นนานผ่านพ้น
          ร้อยผลพันร้อนลมหนาว
          เฝ้ารอรอยรักสองเรา
          ข้ามภพพบเจ้ายอดวิไล
                          ปภาวรินทร์ ใน ไอยคุปต์ มนตราแห่งรัก

อียิปต์ถูกใช้เป็นฉากในวรรณกรรมนับร้อยเรื่อง เสน่ห์ของดินแดนแห่งแม่น้ำไนล์ทำให้ใครหลายคนต้องมนต์สะกดจนต้องไปเยี่ยมเยือนให้ได้สักครั้งหนึ่งในชีวิต

          ไคโร ลักซอร์ อัสวาน อเล็กซานเดรีย ไซนาย...
          เมเนส คูฟู ทุตโมสที่สาม รามเสสที่สอง ฮัตเชปซุต อเคนาเตน ตุตันคาเมน...
          อามุน รา โอซิริส ไอซิส ฮอรัส ฮาธอร์ เซท อนูบิส...

ทุกแห่งหนในอียิปต์ต่างมีประวัติศาสตร์ ตำนาน และเรื่องเล่า

อีกฟากฝั่งของทะเลแดงบนดินแดนฮัชไมต์ จอร์แดน ในสมุดบันทึกของ ชาติ อภิศิริ เปรียบเปรย หอคลังสมบัติ ในนครศิลาสีชมพูไว้ว่า
       “...ที่ใกล้สุดปลายทางของ โตรกหรือภาษาอาหรับเรียกว่า ซิคผมมองลองช่องหินสีชมพูเรื่อๆ ออกไป แลเห็นเสาของอาคารขนาดใหญ่ ตั้งตระหง่านขึ้นแนบหน้าผาฝั่งตรงข้าม งานสถาปัตยกรรมอันงดงาม แต่ถูกแนวผาหินบัง ไม่สามารถเห็นได้หมดทั้งอาคาร ดั่งสาวน้อยคลี่ผ้าสีชมพูสวยขึ้นบังใบหน้างาม แย้มให้เห็นแค่เพียงราวตางามเพียงข้างเดียว...

ความงามของสาวสวยนามเพตราดึงดูดผู้คนมากมายจากต่างแดนมายังอาณาจักรแห่งนี้ หากนับรวม วาดิรัม เดดซี หรือ อัมมานเข้าไปด้วยแล้ว ดูเหมือนว่าเรื่องราวการท่องไปในอาณาจักรที่ขนาดไม่ใหญ่โตนักแห่งนี้จะมีเรื่องให้เล่าขานถึงอย่างไม่รู้จบ

ทั้งอียิปต์และจอร์แดนกำลังรอคอยสร้างแรงบันดาลใจแก่ผู้มาเยี่ยมเยือน อย่างน้อยที่สุด หากไม่ใช่ บทกวีหวานซึ้ง ศิลปกรรมงามงด วรรณกรรมทรงคุณค่า หรือสถาปัตยกรรมสง่างาม ก็คงเป็นแรงบันดาลใจในการออกเดินทาง

3 มิถุนายน 2559

แสงสีแห่งไนล์



ไนล์เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในโลก ด้วยความยาว 6,695 กิโลเมตร ไหลผ่านประเทศยูกันดา เอธิโอเปีย ซูดานใต้ ซูดาน และอียิปต์ แต่เมื่อพูดถึงแม่น้ำไนล์ ส่วนใหญ่แล้วจะนึกถึงอียิปต์ เพราะเป็นแหล่งอารยธรรมสำคัญของโลกที่ก่อเกิดขึ้นริมฝั่งไนล์

แม่น้ำไนล์ไหลจากใต้ขึ้นไปทางเหนือออกสู่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในสมัยโบราณ อียิปต์แบ่งออกเป็นอียิปต์บนและล่าง อียิปต์บนจะหมายถึงดินแดนทางใต้ของอียิปต์ และอียิปต์ล่างคือดินแดนที่อยู่ติดทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ที่ส่วนปลายสุดของแม่น้ำไนล์แต่ย่อยออกเป็นสาขาแล้วไหลลงสู่ทะเล บริเวณนี้เองที่อารยธรรมอียิปต์ถือกำเนิดขึ้น

แม่น้ำไนล์ให้ประโยชน์ทั้งด้านการเกษตร ประมง การคมนาคมขนส่ง และเป็นปราการป้องกันศัตรู ทำให้อารยธรรมอียิต์เจริญต่อเนื่องมาอย่างยาวนาน

ในภาพเป็นสีสันจากเรือที่สะท้อนลงบนผิวแม่น้ำไนล์ ยามที่มีลมพัดเบา ๆ จนเป็นระลอกคลื่น เกิดเป็นภาพนามธรรมแปลกตา คล้ายกับแม่น้ำไนล์อยากจะบอกเล่าเรื่องราวหลายพันปีของอารยธรรมอียิปต์ไว้ในภาพนี้


1 มิถุนายน 2559

หนังสือเล่มแรก "เก็บเบี้ยริมทาง"

ปกหนังสือเล่มแรก เป็นรูปโบสถ์ เมืองในคาบสมุทรยูคาตัน และทะเลแคริบเบียน ซึ่งอยู่ในเม็กซิโกทั้งหมด แม้ในเล่มจะมีเรื่องราวจากหลาก หลายประเทศทั้ง มาเลเซีย, เวียดนาม, จีน, สหรัฐอเมริกา, เม็กซิโก รวม 9 เรื่อง งานศิลป์ในเล่มก่อนขึ้นแต่ละบทเป็นรูปมือยื่นออกไปเก็บเบี้ยโบราณ เพื่อใ้ห้เข้ากับชื่อหนังสือ จำนวนเบี้ยเพิ่มขึ้นในแต่ละบทจนครบ 9

ตอนแรกตั้งชื่อว่า "เบี้ยบ้ายรายทาง" (ตอนส่งต้นฉบับเขียนเป็นเบี้้ยใบ้รายทาง ซึ่งผิด) บ.ก. แจ้งกลับมาว่าความหมายไม่ดีเท่าไร เลยเปลี่ยนให้ใหม่เป็น "เก็บเบี้ยริมทาง" ดูดีมีคอนเซ็ปท์กว่ากันเยอะเลย

หนังสือเล่มนี้เป็นความภูมิใจที่มีผลงานหนังสือเล่มแรก หลังจากผ่านการอบรมงานเขียนมาหลายแห่ง พยายามลงมือเขียน และในที่สุดก็ได้ "เก็บเบี้ยริมทาง" ออกมา






คำนำจากหนังสือ

ตามหลักทางโหรศาสตร์ มีการทำนายไว้ว่า ผู้ใดมีไฝแดงอยู่บนเนินจันทร์บนฝ่ามือจะมีดวงได้เดินทางอยู่ตลอด ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีไฝแดงที่ว่านี้ แต่ของผมจะมีสีแดงไม่จัดและอยู่บริเวณขอบฝ่ามือจนเกือบตกจากเนินจันทร์

การเดินทางของผมจึงมีทั้งราบรื่นและมีอุปสรรคในบางครั้ง อีกทั้งยังต้องเดินทางท่องเที่ยวคนเดียวอยู่บ่อย ๆ หากแต่ในการเดินทางทุกครั้งไม่ว่าจะประสบพบเจออะไรมา ไม่ว่าดีหรือร้าย สิ่งเหล่านั้นจะยังคงอยู่ในความทรงจำเสมอ ในบางกรณี เรื่องร้าย ๆ ที่เกิดขึ้นอาจทำให้ประทับใจกับการเดินทางครั้งนั้นได้มากกว่าด้วยซ้ำ เพราะมีเรื่องที่จะมาเล่ามาแบ่งปันได้มากกว่า และเมื่อผ่านสิ่งนั้นมาได้ ลองมองย้อนกลับไป สิ่งร้ายนั้นกลับกลายเป็นเรื่องตลกที่เอาไปเล่าได้อีกหลายรอบ

เมื่อคุณอ่านถึงตรงนี้ ผมก็อยากเล่าให้คุณฟังต่อว่า ผมได้ประสบพบเจออะไรตามรายทางมาบ้าง แต่ก่อนที่จะเปิดหน้าถัดไป ลองดูที่ฝ่ามือของคุณ บางทีคุณอาจจะมีไฝแดงบนเนินจันทร์บ้างแล้วก็ได้

ป. ล. เนินจันทร์อยู่แนวเดียวกับนิ้วก้อย บริเวณด้านล่างของฝ่ามือ